Lekker lezen op de zondag

Nou ja, meer op de paasmaandag dan ;) )

15 voordelen van bloggen

Nog veel meer tips voor een blog

10 dingen die je kunt doen om duurzamer te leven

Hebben jullie trouwens de kerstboom gezien van Zero Waste? Ik vind hem geweldig, zeker met dat kerststalletje eronder. De plant is een topiary, en als je dat op Google intikt, krijg je ... dit. Het is ongetwijfeld enorm bewerkelijk en arbeidsintensief, maar wat mooi! :)

Creatieve boost

Ik heb opeens een creatieve boost! Dat kwam zo:

Ik heb vrijdagavond nog even in de tuin gewerkt, weer voor het eerst het gras gemaaid en alles aan kant gezet. Alles staat nu in bloei, en de bloesem ruikt ook zo lekker. :) Heerlijk!

Ik heb vorige week ook mijn zwarte container omgeruild. Één van de buren woont nu sinds een tijdje samen en hun kleine zwarte containertje zat altijd propvol, en mijn grote bak bleef altijd maar zo goed als leeg. Dus ik gevraagd of hij wilde ruilen? "Ja, graag!" was het antwoord, dus na de ophaalronde hebben we de bakken omgewisseld.

Ik ben nu erg blij met mijn kleine zwarte bakje. Het neemt veel minder ruimte in voor de tuin, en natuurlijk ga ik deze ook proberen om zo leeg mogelijk te houden. Er zaten ook nog allemaal stickers op de kleine bak. Die heb ik er allemaal afgehaald, en uit één van de stickers heb ik de vorm van mijn huisnummer geknipt, en weer teruggeplakt. Dat staat best leuk en origineel zo!

Hierdoor kreeg ik ook opeens een hele creatieve boost. Ik krijg nu zin om weer van alles te doen om mijn huis en tuin op te leuken. Ik ga dit weekend in ieder geval nog wat een-jarige plantjes halen om de tuin wat meer kleur te geven. Ik ben van plan om de bloemen allemaal rood te houden, zodat je een vrolijke rood-achtige tuin krijgt. Verder ga ik de tweede slaapkamer witten. Twee schuine wandjes zijn nu zwart, dat is nog van de vorige bewoner. Als straks alles wit is, is het lekker zen en het oogt ook weer ruimer. Ik heb nog een bodempje latexverf over, dus dat kan waarschijnlijk net. Dan heb ik met 1 emmer latex mijn hele huis gewit.

Ik had ook nog mooie inspirerende interieurs in een mapje op m'n laptop staan. Ik vind het leuk om andere mensen hun interieur te zien (tip: funda), en lekker plaatjes kijken en inspiratie opdoen is altijd leuk natuurlijk.

Dit zijn ze:

Woonkamer

Keuken 

 

Miranda's appartement uit SATC 

 

Behangpaneel

 

Badkamer

 Verder:

 

 

 

Online naar het museum

Het was een tijdje geleden in het nieuws dat je via Google sommige musea nu deels online kunt bekijken. Via het Google Art Project kunt je virtueel door musea wandelen. Je kunt inzoomen op de kunstwerken en als je erop klikt kun je informatie over een kunstwerk opvragen.

Ik heb het net uitgeprobeerd en het is erg leuk! Zeker als je in sommige musea al eens bent geweest, dan kun je herinneringen ophalen. Voor mij is dat het Rijksmuseum en de Hermitage. Klik rechts het 'floorplan' aan, dan kun je alle ruimtes gemakkelijk bekijken.

Google Art Project bevat twee Nederlandse musea: het Rijksmuseum en het Van Gogh museum. Elk museum koos één werk dat in ‘gigapixel’-kwaliteit gefotografeerd werd. Zo is van het Rijksmuseum elke verfstrook van De Nachtwacht te zien.

Je kunt het natuurlijk niet vergelijken met zo'n museum in het echt zien, maar het is een prachtige website.



Bekijk ook vooral het filmpje:


Link:
http://www.googleartproject.com/


Vooruit, nog een voorbeeldje:

 

Wederom een 10-dingenlijstje

Ja mensen, als je eenmaal bezig bent met iets, dan blijf je maar dingen tegenkomen die weg kunnen. ;) Dit keer zijn het er wel echt 10.

1. Een paar bruine enkellaarsjes. Ooit gekocht voor 8 euro. Oh, dat was zo goedkoop, dus ik zou ze zeker vast veel gaan dragen!! Niet dus, mag op mp of naar LdH.
2. Een bus spray om je leren schoenen mee te beschermen. Ooit gekocht toen ik al even overbodige blauwe schoentjes ging kopen. Gekocht na een verkooptrucje van een zeer listige verkoopster. Mag naar kringloop. (Blauwe schoenen zijn al weg).
3. Twee mokken die ik uit het keukenkastje heb gehaald, staan nu in de kringloopdoos. Kijken of ik ze mis. Zo niet, dan naar kringloop.
4. Nog een mooi boek dat maar in de trapkast staat, zonde eigenlijk. Ik kijk er nooit meer in en het mag wel weg. Kijken of het op mp verkoopt. 
5. Zes gekleurde glaasjes, voor waxinelichtjes. Ze zijn wel erg leuk, maar ik doe er niets mee. Ik twijfel nog, maar ze kunnen op mp/kringloop. 
6. Het telt niet helemaal: maar m'n behang in de slaapkamer is ook weg! Ik had vorig jaar in mijn hoofd dat ik een rood behangetje wilde. Ik toen een rol behang en lijm gehaald en zelf behangen. Dat ging toen echt heel goed! Ik vond het resultaat, dus het effect van het behang op de kamer, alleen wel aardig -  niet geweldig. Nu, een jaar later, vond ik dat het toch niet meer helemaal was wat ik wilde. Dus gisterochtend kwam ik toch langs de Praxis, en daar hadden ze voor 2,50 wel behangverwijderaar. Als ik iets in mijn hoofd heb, moet het natuurlijk ook het liefst gelijk gebeuren, dus ik heb gistermiddag het spul op het behang gedaan. Dat liet gelijk los en ik kon het zo verwijderen. Het was in een half uurtje gedaan! De banen behang heb ik laten drogen en die heb ik gisteravond weer droog en wel zo opgerold. Mijn slaapkamer is nu heerlijk wit... Witte muren, met alleen een bed, een stoel en een klein tafeltje+tv'tje. Verder niets, het lijkt wel de slaapkamer uit het filmpje van Zero Waste.. :)

Mijn moeder kwam gisteravond even langs. Ik heb haar laten zien wat ik allemaal weg wou geven aan haar of de kringloop. Nou, ze ging dolbij met de volgende dingen naar huis....

1. Een groot glazen snijplank. Ooit van mijn moeder gekregen, maar ik gebruik het niet. Ging dus weer retour.
2. Nog een groot houten snijplank. Dat heb ik ooit in een kerstpakket gekregen, maar het staat maar in het gootsteenkastje. Dat heeft m'n moeder meegenomen voor mijn broertje. Die gaat straks op zichzelf wonen, en echt, mijn moeder heeft z'n hele uitzet al bij elkaar gespaard met van die supermarktpunten/acties. Van servies tot glazen en handdoeken en pannensetten, alles staat al klaar op zolder.
3. Wat had ze nog meer meegenomen? Oh ja; twee chemische schoonmaakmiddelen. Muscle enzo. Dat heb ik twee jaar geleden van haar gekregen, maar ik gebruik eigenlijk alleen nog maar groene zeep en ander zo duurzaam mogelijk schoonmaakspul. Mijn moeder was er echt dolblij mee. Het was net op en het is zo handig zei ze...
4. Die sleutelhanger van mijn vader (zie nummer 22). Ze vond het zonde om die weg te doen, dus ging ook mee terug.

Leuke heen-en-weer-handel zo. ;)

Nieuw 10-dingen lijstje

Er was de laatste tijd weer een beetje de klad ingekomen, maar ik heb de boel weer opgepakt en ik heb inmiddels weer een lijstje met dingen die ik heerlijk kwijt ben! :)

Voor wie het interesseert:

1. Sjaal, riem en schaaltje aan mijn moeder
2. 12-delig kleding- en schoenenpakket via marktplaats verkocht!
3. 4 doosjes pickwick thee aan een vriendin gegeven die dol is op thee (en er ook heel blij en verrast mee was)
4. Kringloop: 3 vaasjes
5. 1 truitje
6. 2 borden (chinees en met zee-thema)
7. Mok
8. Een klein zwart beeldje van Toetanchamon (van de Kruidvat notabene) 
9. Postcodeloterij-kalender
10. Oud Yves Rocher nep sieradensetje van ring+armband+ketting
11. Kledingpakket deel 2 staat klaar
12. Kledingpakket deel 3 ook.
13. Net als een sieradenset
14. En nog een pakketje winterkleding: een totaal niet modieuze jeans, lang zwart vest en een zwart vestje dat ik gewoon nooit meer draag. In de container van LdH en Humana.
15. Een nooit gebruikte schoudertas met versiering. Kan op mp.
16. Drie kleine tuinlantaarntjes, ook wel wespenvangers, in blauw, groen en roze. Vorig jaar gekocht om de tuin op te leuken, maar mijn broer zei: "oh, moest je weer tierelantijntjes kopen?", en ik vond ze op slag niet meer leuk! Hoezo makkelijk beïnvloedbaar?? ;)   Kringloop
17. Een oud toetsenbord. Ooit eens meegenomen van mijn ouders thuis, want dat was vast handig en fijner om mee te typen dan je laptop-toetsenbord... Jaja.  Het toetsenbord heeft bijna twee jaar in de kast gelegen, want de aansluiting past niet eens. Retour naar ouders.
18. Drie doosjes cup-a-soup, ooit van mijn moeder gekregen. Daar ga ik de mensen op het werk mee blij maken.
19. Net even de twee keukenlaatjes opgeruimd. De oogst: een klein olifantenbeeldje. Ooit gekregen voor een verjaardag. Het olifantje ligt al twee jaar tussen het bestek... Mag naar de kringloop. Bij de kringloop staan trouwens erg veel olifantenbeeldjes! Van klein naar heel groot, ze hebben een hele verzameling daar.
20. 2 kleine rode speldjes. Vast leuk voor een klein meisje. Kringloop.
21. Tot slot: 6 plastic limoengroene theelepeltjes. Overbodig en ik ben al lang niet meer gek van de kleur limoengroen. Kringloop. 
22. En tot slot na het rommelen in het al opgeruimde dressoir vond ik ook nog een sleutelhanger die ik van mijn vader heb gekregen (ik vermoedt dat hij ook niet wist wat hij er mee moet, dus geeft hij het maar aan mij). Kringloop ook maar weer.

Heb ik er toch nog maar mooi 22. :)

De borden (nummer 6.) heb ik al een paar weken geleden bij de kringloop gebracht.  Ik ben een paar dagen later nog wezen kijken of ze al te koop stonden, en jawel, ze stonden tussen de andere spullen met kleine prijsstickertjes erop. :) Erg leuk om je eigen spullen tegen te komen dan. Ik heb laatst weer even gekeken, en de bordjes zijn weg! Blijkbaar verkocht dus. :) Vind ik toch weer erg leuk, dat een ander toch mijn oude spullen wilde hebben en daar blij mee is.

Ik merk ook aan mezelf dat ik steeds meer 'zie'. Ik ga met andere ogen naar mijn huis kijken, en zie steeds meer spullen die overbodig zijn en weg mogen. Gisteren heb ik bijvoorbeeld de twee boorden in de keuken opgeruimd. Hier staat normaal van alles op. Alle overbodige troepjes en schaaltjes enzo gaan of weg, of ze staan nu netjes in een keukenkastje. Het huis moet leger worden! ;) Hoe fijn het is als alles netjes is en het aanrecht is helemaal leeg en schoon. Het staat ook zoveel rustiger en netter ook.

Tot slot:
Leuk filmpje over iemand met véél spullen en iemand met een minimalistische levensstijl die minder dan 100 dingen heeft. Volgens het filmpje:

• Gebruiken we 80% van de spullen die we maar blijven bewaren, helemaal nooit.
• We dragen maar 20% van de kleding die we hebben, en dat 80% van de tijd. (De rest van de tijd slaap je zeker.)

 

Lekker lezen op de zondag

Zomaar wat linkjes.

Erica Verdegaal: Bespaar op je consumptiebelasting

Voor wie de hele zondag de tijd heeft:

Small Ways to make a Big Difference

(Gevonden tijdens het grasduinen in het blog van Valhalla: zie de maand augustus 2010)

Voor wie houdt van binnenkijken in andersmans huis en eventueel inspiratie op te doen:

Apartment Therapy

SoChicken eyeopener:

 Je wordt gelukkig van een nuttig leven, niet perse van alleen maar leuke dingen doen 

Ik kwam laatst dit filmpje weer tegen van de Amerikaanse familie Dervaes die geheel zelfvoorziend leeft, omdat ze hun tuin hebben omgetoverd in een moestuin en mini-boerderij. Ze hebben ook een interessante website en een (erg mooi vormgegeven!) blog

Verder:

Ok, deze is zo vreselijk flauw, maar ik blijf  hem leuk vinden:

Waarom steekt een kip de straat over?

Zero Waste

Laatst kwam ik op de blog van Spaarblog onderstaand filmpje tegen. Het gaat over een Amerikaans gezin dat zo goed als nauwelijks afval produceert.

Wow! Ik vind het erg inspirerend! Ik wou dat ik zoiets kan doen. Helaas moet ik toch vaak dingen in de zwarte bak gooien.
Ik probeer wel zo min mogelijk afval achter te laten, en dat lukt me wel aardig. Ik heb zo’n grote zwarte container en ik denk dat ik iets van 20 of 30 centimeter afval heb per 2 weken. Dat is de bodem van de container. Als ik dan zie hoe de de containers van de buren uitpuilen… Nogal een verschil!

Ik recycle zoveel mogelijk. Zo haal ik zoveel mogelijk plastic er al uit. Plastic verpakkingen van diepvriesproducten, kaas, vlees, vleesvervangers, zakken van kattenbrokken, oude doucheflesjes, noem maar op, knip of haal ik allemaal open. Ik verzamel dat per dag en nadat ik 's avonds klaar ben met de afwas spoel ik het plastic af in hetzelfde (inmiddels koude) afvalwater. Even laten drogen en dan kan het bij de rest van het plastic. Ik heb vaak elke dag wel iets van plastic, als is het maar een klein dopje.

Was ik al best trots op mijn schaars gevulde zwarte bak, de familie van Zero Waste gaat nog een stap verder. Die willen het liefst helemaal geen afval, ook zo min mogelijk afval van plastic of glas. Hun motto is Refuse refuse refuse. Then reduce, reuse, recycle (and oly in that order). Ze raden aan om te weten wat voor spullen je allemaal in huis hebt, daarvan te houden en het ook allemaal te gebruiken.

In het huishouden gebruikt de familie Johnson vloeibare castile zeep als shampoo en als basis voor schoonmaakmiddel. Met kerst versieren ze een grote plant uit de kamer. Als er boodschappen moeten worden gedaan, gaat de familie met lege glazen potten naar de (biologische) supermarkt om ze daar ter plekke te vullen met dingen als kaas, vlees en olijven. Zo heb je geen verpakkingsmateriaal en een stuk minder afval.

Ik denk dat sommige Zero Waste tips zeker haalbaar zijn, maar sommige zijn niet altijd even praktisch. Zo kun je volgens mij moeilijk met lege potten naar de supermarkt gaan om ze daar te vullen. Misschien dat dat bij de boer of een biologische boerenmarkt wel kan?

Toch vind ik de levensstijl van Zero Waste erg inspirerend. Hun doel om eenvoudiger te leven en je bestaan voor de planeet een stuk lichter te maken spreekt me erg aan. Ik ga vanaf nu proberen om nog bewuster zoveel mogelijk afval te vermijden en recyclen, en om de zwarte bak zo leeg mogelijk te houden. Ik kan hiervoor een aantal extra dingen doen:

• Al in de winkel of supermarkt letten op verpakkingen. Chocomel kan je bijvoorbeeld ook kopen in flessen, in plaats van pakken. De verpakking van bijvoorbeeld Valess bestaat uit een kartonnen omhulsel en een plastic bakje. Biologische suiker zit vaak in een papieren verpakking. Niets hiervan komt dus in de prullenbak terecht.
• Ál het plastic recyclen. Gewoon alles even afspoelen/wassen in oud afwaswater. Als er nog een sticker opzet (bijvoorbeeld bij kaas), kun je dat eraf knippen.
• Groente en fruit meer bij lokale boerderijwinkels halen, en kijken of je dat zonder verpakkingsmateriaal mee kan krijgen.
• ???

Links:

Zero Waste blog
Een artikel over de familie met veel tips

80 tips van de familie voor Zero Waste

Zo doet de familie boodschappen

Een zee vol gezichten

Wie staat bij de supermarkt bij de tijdschriftensectie ook wel eens lekker door de tijdschriften te bladeren? ;)
Ik doe dat wel eens, ik ben nieuwsgierig wat er in een bepaald blad staat en blader dat dan door, om het vervolgens niet te kopen. Ik vind tijdschriften vaak nogal prijzig, en eenmaal gelezen doe ik er vaak toch niets meer mee. Meestal belandt het na lange tijd via de ik-doe-niets-meer-met-dat-tijdschrift-maar-ik-vind-het-zonde-om-weg-te-doen-stapel uiteindelijk toch in de blauwe papiercontainer.

In de National Geographic Traveler zag ik een leuk artikeltje staan over prachtige beelden onder water, waar vissen tussen zwemmen. Ik dacht eerst dat het antieke Europese beelden waren, die - na bijvoorbeeld een overstroming - op de bodem van de zee terecht zijn gekomen.

Het blijken echter moderne beelden te zijn, en ze dienen een ecologisch doel. De beelden zijn ontworpen door de Brits/Guyanese kunstenaar James de Caires Taylor. Hij liet op de bodem van de oceaan nabij het Caribische eiland Grenada diverse beeldengroepen van in totaal zo'n 65 beelden neerzetten.

Over de hele wereld staan koraalriffen onder druk door zowel natuurrampen als door toedoen van de mens. Reeds 40% van de werelds' koraalriffen is al verwoest. Ook in de omgeving van Grenada is koraal verwoest door orkanen en tropische stormen. Taylor, verontrust door de verdwijnen van het koraal, kwam op het idee de natuur een eindje op weg te helpen met het herstel.

Hij ontwierp een groot aantal beeldengroepen van staal en cement, en liet deze tussen de 5 en 25 meter diepte plaatsen op de oceaanbodem. De beelden zijn behandeld met een extra laagje die ze koraal-vriendelijk maakt. Met het verstrijken van de tijd transformeert elk beeld onder water: het gladde oppervlak wordt bruin en groen, en het beeld wordt langzaam bijgeschaafd en gehavend door de zeestromen en het ontkiemen van kleine koraalpoliepjes.
 
Het is de bedoeling dat de beeldengroep in de loop der tijd op een natuurlijke manier transformeert in een kunstmatig rif. De sculpturen worden een toegangsoord voor tropische vissen en andere organismen, en het is een plek waar koraal op een natuurlijke wijze kan groeien en ontwikkelen. Het duurt ongeveer tussen de 10 en 80 jaar voordat hard koraal gevormd is, maar Taylor zegt dat hij al het begin van koraal op een paar beelden ziet groeien. 

Op de website van Taylor staan foto's van de geleidelijke transformatie van de originele pure beelden naar een koraalrif. Bezoekers van het eiland kunnen tussen de beelden door duiken of ze bewonderen als ze aan het snorkelen zijn. Dit schijnt een unieke en bijzondere ervaring te zijn. Doordat de beelden onder water staan en ook het licht anders is, ontstaat er een mysterieuze en spookachtige sfeer.

De beelden stellen de bevolking van Grenada voor, en vertellen hun folklore en geschiedenis.

The Lost Correspondent
Één van de beelden is The Lost Correspondent, een figuur achter een bureau met een typemachine. Het bureau was bedekt met krantenartikelen, maar raakt steeds meer bedekt met zand. Het beeld symboliseert de enorm snelle vooruitgang in communicatie.

The Archives of Lost Dreams
Het archief van verloren dromen stelt een onderwaterarchief voor, met een archivaris. Het archief bestaat uit honderden boodschappen in flessenpost. De archivaris registreert de boodschappen op categorieën, zoals hoop, angst, verlies of vreugde. Het beeld staat op een plek waar in het verleden koraal is verwoest door stormen en orkanen.

Vicissitudes
Een andere prachtige beeldengroep is Vicissitudes. Het zijn 30 beelden van kinderen in de leeftijd tussen de 10 en 14 jaar, die in een cirkel staan en elkaars hand vasthouden. Deze beeldengroep symboliseert de cirkel van het leven. De beelden zijn levensecht, want ze zijn gemaakt van mallen van kinderen van diverse etnische afkomsten van Grenada. Deze groep staat 5 meter onder water.

Inmiddels staan er nog tal van andere beelden op andere plekken in de oceaan, waaronder bij Cancun, Mexico. Hier staat zelfs een groep van 400 beelden bij elkaar. Elk beeld of beeldengroep heeft bovendien een symbolische betekenis. Zo heet de groep van de 400 beelden Silent Evolution en symboliseert de nieuwe respectvolle relatie van de mens met de natuur.

Van zo'n mooi initiatief wordt je toch hartstikke blij?

Bron:
Underwatersculpture.com

Bloedmobieltjes

Ik heb woensdagavond een interessante documentaire gezien: Blood in the Mobile, over het verband tussen onze mobieltjes en een langdurig bloedig conflict in Oost-Congo dat al meer dan 5 miljoen levens heeft gekost.

In de documentaire gaat de Deen Frank Poulsen op zoek naar de herkomst van de grondstoffen die in elk mobieltje zitten. Mobieltjes bevatten onder andere edelmetalen (goud, zilver), zware metalen (kobalt) en zeldzame mineralen als coltan en cassiterite. Zonder coltan zou elke mobiele telefoon het formaat en het gewicht hebben van een colafles. Dankzij coltan kan men mini-accu's en mini-condensatoren inbouwen, waardoor het erg kostbare metalen zijn.
Coltan en cassiterite zijn grotendeels afkomstig uit mijnen uit de Congo. Congo is ontzettend rijk aan waardevolle grondstoffen, zoals goud, diamant en mineralen. Desondanks in de Congo één van de armste landen ter wereld, en verdwijnen de waardevolle grondstoffen in de handen van het Westen.

Deze mineralen worden gedolven door veelal tienerjongens en mannen die gedwongen zijn om onder erbarmelijke omstandigheden te leven. Ze verrichten jarenlang zwaar lichamelijk werk in diepe en gloeiendhete mijnschachten, en verdienen hooguit tussen de 1 en 5 dollar per dag. Hun geld moeten ze dan grotendeels weer afstaan aan de gewapende troepen. Hierdoor komen ze terecht in een uitzichtloze situatie, en velen kunnen nooit meer weg.
Poulsen: "Hier sterven mensen, zodat wij nieuwe mobieltjes kunnen kopen."

De mineralen worden duur doorverkocht aan het Westen en eindigen op den duur in onze nieuwe mobieltjes. De winst komt terecht bij het leger en de andere milities, die hiermee de burgeroorlog financieren en de lokale bevolking terroriseren.

Hierdoor zijn de metalen conflictmetalen geworden, en zo financiert het Westen een bloedige oorlog die in de afgelopen 15 jaar meer dan 5 miljoen levens heeft gekost.

Poulsen vraagt zich af in hoeverre wij met onze grote zucht naar de nieuwste mobieltjes en andere elektronica verantwoordelijk zijn voor deze kinderarbeid, uitbuiting en burgeroorlog? Door de grote vraag uit het Westen zijn immers deze illegale mijnen ontstaan. Hij reist af naar het hoofdkantoor van Nokia, de grootste mobiele telefoonfabrikant. Hij wil weten of Nokia zich bewust is van de herkomst van hun grondstoffen en wat ze er aan doen? Nokia draait om de hete brij heen en zegt dat ze erg bezorgd zijn over de situatie. Ze zouden ooit wel graag willen beginnen aan een eerste stap om naar een mogelijke oplossing toe te werken... enz enz.
Poulsen is van mening dat Nokia zich dondersgoed bewust is van de uitbuiting in de Congo. Nokia is echter meer geïnteresseerd in winst maken en veel geld verdienen, en doet dat desnoods over de rug van de jongens die gedwongen in de mijnen werken.

Er is een vrij eenvoudige oplossing voor dit probleem. De elektronica-industrie moet verplicht worden te vermelden waar de mineralen vandaan komen die verwerkt worden. Iedere consument kan dan zien waar de grondstoffen voor zijn mobieltje vandaan komen, en kan er voor kiezen om een conflictvrij product te kopen.

Er is echter nog geen wet die verbiedt om conflict-mineralen te verwerken in elektronische producten. Hierdoor is er nog geen telefoon leverbaar waarin gegarandeerd geen conflict-mineralen zijn verwerkt. Het enige wat je voorlopig als consument kan doen is zo weinig mogelijk nieuwe elektronische apparaten kopen. Het is de verantwoordelijkheid van de fabrikanten om coltan en cassiterite uit legale bronnen te halen.

Kijk in ieder geval de trailer van de documentaire:

De volledige documentaire is via Uitzending Gemist te zien.

Interessante links:
Bloodinthemobile 
Conflictminerals.org
African minerals and electronics: Technology soaked in blood
They are calling on you (erg mooie pdf)

Als je even op internet zoekt, kom je meer documentaires tegen.
Blood Coltan (2008)

Leestip over de Congo:
De Gifhouten Bijbel van Barbara Kingsolver. Deze historische roman gaat over de koloniale geschiedenis van de Congo en speelt in de jaren '50 van de 20e eeuw.

Overige tips:
http://www.leonardodicaprio.org/
Dit verhaal over Coltan doet waarschijnlijk denken aan de film Blood Diamond met Leonardo Dicaprio, waarin diamanten op een soortgelijke schrijnende wijze werden gedolven. Er schijnt inmiddels een keurmerk of certicaat te bestaan voor conflictvrije diamanten. Leonardo Dicaprio heeft een eigen eco site waarop veel informatie te vinden is over de situatie in Oost-Congo en wat de gevolgen voor de berggorilla's daar zijn. Volgens mij wordt de site nu verbouwd (ik zie alleen onderwerpen over tijgers), maar ik houd de site in de gaten.

Wil je je oude mobiel recyclen?
Je kunt je telefoon gratis opsturen naar een goed doel. Zij krijgen een vergoeding, waarna de opbrengst ten goede komt aan de door hen gesteunde dieren/projecten. Bovendien wordt je telefoon gerecycled en komt zo niet op de afvalhoop terecht.
Inlever envelop van Stichting AAP
Inlever envelop WNF